Monica Maat

Geplaats 6 oktober 2023                    

 10 KUNSTENAARS EN HUN WERK TE  BEZICHTIGEN bij Galerie Bos Fine Art  met STOCKEXPOSITIE.  Gevestigd in modelwoning van Rietveld 

Over de modelwoning van Rietveld en over de 10 deelnemende kunstenaars aan de stockexpositie met UITNODIGING

In vervolg op het artikel op mijn blog: Monica Maat - Galerie Bos Fine Art STOCKEXPOSITIE in …  over de stockexposite in de modelwoning van Rietveld te Utrecht en allerlei wetenswaardigheden over Gerrit Rietveld en Truus Schröder vindt u op deze pagina een UITNODIGING en meer informatie over de modelwoning van Rietveld en de 10 kunstenaars waaronder ikzelf, die deelnemen aan de stockexpositie van 28 september 2023 t/m 31 maart 2024 in de modelwoning van Rietveld waar Galerie Bos Fine Art  is gevestigd en het beheer per 1 dec. 2023 van het Centraal Museum Utrecht heeft overgenomen. 

Over Gerrit Rietveld en o.a. zijn leven met Truus Schöder heeft u via bovenstaande link meer kunnen lezen. Op deze pagina wil ik het wat zakelijker hebben over de huizen die hij ontwierp. Na zijn kennissmaking met 'De Stijl' ging Gerrit Rietveld zich in de hoedanigheid van architect steeds meer richten op doelmatigheid dan op schoonheid. Dit paste bij het functionalisme dat in Europa opkwam. In Nederland werd dat 'het Nieuwe Bouwen' genoemd. Grote ramen, dunne stalen kozijnen, platte daken en witgepleisterde gevels waren daar vooral de kenmerken van. [Klik op meer lezen voor vervolg]

Modelwoning Rietveld Erasmuslaan 9 Utrecht

Als voorbeeld van die kenmerken noem ik o.a. de Van Nellefabriek en Huis Sonneveld Huis Sonneveld in Rotterdam. Maar hij kreeg ook steeds meer belangstelling voor volkswoningbouw waarvoor hij congressen bezocht. Toch kreeg hij maar weinig gelegenheid om zijn nieuwe ideeën te verwezenlijken. Uiteindelijk was het Truus Schöder, waar hij een geheime liefdesrelatie mee had [zoals u kunt lezen via bovenstaande link] die hem de opdracht gaf het huizenblok in Utrecht te bouwen, zodat hij kon experimenteren. Dit gegeven m.b.t. Truus, komt op mij overigens heel liefdevol over. Hij ontwierp de huizen aan wat de Erasmuslaan zou gaan heten dan ook samen met Truus. Het is nog niet helemaal bekend hoe groot de invloed van Truus was, misschien veel groter dan de geschiedenis nu weergeeft, maar hoe dan ook maakte zij het project wel mogelijk!  [Jessica van Geel schreef een prachtig boek over Truus Schröder-Schräder.]

Gerrit Rietveld en Truus Schöder- Schräder

herenhuizen

Het eerste blok met vier woningen werd in 1930-31 opgetrokken uit stalen profielen, bakstenen muren en houten vloeren en stalen puien van glas. Door de muren wit te pleisteren leek de constructie moderner dan deze eigenlijk was.  In tegenstelling tot het Rietveld-Schröderhuis kregen de gevels geen kleur en ... alle maten waren, bijzonder praktisch, in hele meters.

Vanwege de kleine tuinen [persoonlijk had ik daar een andere voorstelling van] werden de huizen voorzien van balkons en dakterrassen. Door de bovenverdieping aan beide kanten in te laten springen ontstonden galerijen. De horizontale opbouw met dakterrassen doet denken aan een oceaanstomer met hutten die uitkomen op loopdekken met stalen relingen. U begrijpt: al kijken we er nu niet meer van op, de strakke huizen baarden veel opzien in die tijd. Onder de titel ‘Hypermoderne woningbouw in Utrecht’ schreef de bijlage Bouw- en Interieurkunst van dagblad De Standaard in 1931: 'Het witgepleisterde geheel geeft een zonnige, blijden, blanken indruk.'

De woningen hebben drie bouwlagen en een souterrain. Rond een kern van trappenhuis en ‘natte ruimtes’ heeft de begane grond een L-vormige woonkamer met flexibele vouwwanden. Later zou Truus vertellen dat Rietveld de vouwwanden gek genoeg, niet echt goed wist te hanteren.

Op naar de [kleine] keuken! Deze ligt direct naast de in mijn ogen wat kleine ingang en was voor die tijd voorzien van slimmigheden als een boodschappenraampje voor bezorgingen, een vuilnisluikje naar buiten en een dienluik naar de woonkamer, maar in deze tijd gezien toont het voor mij meer als een heel klein vertrek, want zelfs in die tijd waren de keukens over het geheel genomen, als ik terug denk aan mijn grootmoeders en -vaders toch wel groter. Ik zou bijna stiekem denken dat Truus daar invloed op heeft gehad. Zij was namelijk van de uiterste eenvoud en soberheid en van mening dat je hele huisraad in twee koffers moest passen. Ai, dat komt naar buiten toe over als een strenge en calvinistische inslag, maar ik ken natuurlijk niet haar echte gevoelens, dus voorzichtigheid is geboden, want zij heeft het ook over overbodige ballast die alleen maar zorgen geeft en daar zit wat in, want we sjorren in ons leven waarschijnlijk heel wat overbodige ballast met ons mee. 

verder weer met het huis: de eerste verdieping heeft drie grote slaapkamers en de tweede verdieping drie kleine, en een badkamer respectievelijk douche. Een doorgaand trappenhuis verbindt de verschillende verdiepingen,en gezegd moet worden:  licht en lucht is overal in overvloed aanwezig. Het souterrain heeft een eigen ingang met trap met fietssleuf aan de voorgevel. De kelder bood plaats aan de kolenberging, stookinstallatie, provisiekast en was- en droogruimtes. De vier ‘herenhuizen’ waren uiteindelijk bedoeld voor de gegoede middenklasse.

Rietveld bij schaalontwerp

modelwoning

Na de oplevering richtten Gerrit Rietveld en Truus Schröder in oktober 1931 één van de vier huizen in als modelwoning voor potentiële kopers. Uit het interieurontwerp bleek dat Rietvelds kleurpalet was veranderd: in plaats van primaire kleuren kregen de muren pasteltinten. De inrichting liet ook zien welke meubels hij vond passen in dit soort huizen, zoals stalen buismeubelen en gelakte planken langs de muur. De firma Metz & Co leverde de prototypes. Rietveld hoopte dat deze de meubels machinaal zou gaan produceren, zodat ze beschikbaar kwamen voor de massa, maar dit gebeurde niet of nauwelijks.

er valt natuurlijk nog eindeloos te vertellen over Gerrit Rietveld en de gebouwen en huizen die hij heeft ontworpen. Om af te ronden wil ik een paar hedendaagse ontwerpen van gebouwen tonen die omstreeks 2019 in Almere Poort zijn gebouwd en waar de invloed van Rietveld  heden ten dage m.i. nog steeds geldt, maar dan wel met heel wat meer comfort en minder gehannes met allelei schuifwanden om nog een klein beetje privacy te waarborgen!   

Kantoorgebouw Almer Poort

Watervilla in Almere Poort

Bronnen:

* Ida van Zijl. Voormalig directeur van Centraal Museum Utrecht. Zij schreef talrijke artikelen en boeken over Gerrit Rietveld maar ook specifiek over Truus Schöder en haar rol als opdrachtgeefster. 

*Jessica  van Geel. Journaliste schreef het boek: I love jou Rietveld, over Truus Schröder.

* Arjan de Boer. Publicist over geschiedenis, design, monumenten en architectuur, waaronder de modelwoning van Rietveld. [De Utrechtse Internet Courant. DUIC 2017.] Op DUIC.nl schrijft hij m.i. hele interessante artikelen over vergeten gebouwen en in de DUIC Krant van dit jaar over verdwenen winkels in Utrecht. 

UITNODIGING STOCK EXPOSITIE  

 MONICA MAAT  EXPOSEERT

samen met andere kunstenaars in  

Galerie Bos Fine Art  [geometrische en minimalistische kunst]    

Van  28 sept.  -    28 nov. 2023     Erasmuslaan  5, 3584 Utrecht 

Van     1 dec.   -   28 jan. 2024      Erasmuslaan 9, 3584 Utrecht

Van     1 febr.   -   31 maart 2024  Erasmuslaan 9, 3584 Utrecht

Openingstijden zie:  Home - Bos Fine Art

Over: 10 kunstenaars 

De tien kunstenaars, waaronder ikzelf,  van wie momenteel werk wordt geëxposeerd in de modelwoning zijn:  Katharina Fischborn [Duitsland] Kleopatra Moursela [Athene]  L.J. Billion, Monica Maat [Flevoland]  Edzer Dillema [Friesland] Molitoriz  [Ned.] Jurriaan Molenaar [Ned.] Gabriel de Gaudi  [Italië]  Astrid Drageset [Noorwegen] en Luiza Milewicz [Australië]

Grafisch werk van Katharina Fischborn [Duitsland] 

In haar artistieke werk combineert Katharina Fischborn traditionele grafische technieken zoals houtsneden met innovatieve ruimtelijke sculpturale concepten. Zo creëert zij o.a. doorschijnende papierstructuren die ze manipuleert met een scalpel, waardoor driedimensionale strepen en vaak gebroken oppervlakken en rasterachtige lijnstructuren ontstaan.
 

Collectie replica Rietveldstoelen en wit opbergkastje van architect en Rietveldkenner Ronald Willemse, met werk van [v l n r] L.J. Billion, Cor van de Meijden, Jurriaan Molenaar en Molitoriz

Jurriaan Molenaar [Ned.] 

Jurriaan Molenaar schilderde het Rietveld Schröderhuis, het architectonisch hoogtepunt van De Stijl in drie schilderijen. Tektonische interieurs die nadrukkelijk het binnen met het buiten verbinden. Molenaar schildert ruimte, schildert architectuur, met een grote nadruk op schilderen. Want wat hij schildert, is geen representatie van een gebouw of ruimte, het ís de ruimte. Zijn schilderijen bieden een ruimtelijke ervaring. 

Molitoriz [Ned.] 

Molitoriz is het pseudoniem van Ton Smulders. Hij is opgeleid en werkzaam als architect. Wat hij als architect voor zijn opdrachtgevers en als kunstenaar in zijn vrije werk doet, is spelen met massa en ruimte. Zijn reliëfs laten verschuivende schaduwen en zachte lichtreflecties zien. Al zijn werken zijn een zoektocht om dit spel van licht te doorgronden en er mee te spelen en te ontdekken hoe de kleine ruimte tussen massa’s eigen ruimtes gaat vormen.En als deze te groot wordt toch weer onderdeel gaat vormen van de grote ruimte. 

LJ Billion

Monica Maat. Driehoekscompositie van onregelmatige driehoeken

Monica Maat. Tweeluik in het midden, met op voorgrond collectie replica Rietveld stoelen van architect en Rietveldkenner Ronald Willemse

Het boeit  Monica om de waarneming te manipuleren. Haar werken hebben als basis een ornamenteel karakter en zijn geïnspireerd op de Europese Renaissance. Voorbeelden hiervan zijn de lijnstructuren in Italiaanse marmeren vloeren en de optische werkingen van fresco's, welke te vinden zijn in de abdijen in Toscane. Haar werk geeft een sterk optisch effect te zien. Afhankelijk van het gebruik van kleuren en vormen zijn dan ook vaak convergerende of divergerende effecten te zien.

Edzee Dillema  [Friesland]

Edzee Dillema werkte als grafisch ontwerper tientallen jaren met digitale tekenprogramma’s. Deze ervaring gebruikt hij nu voor het maken van zijn beeldende kunst. Het hier getoonde werk is gemaakt met behulp van diverse grafische software. Allemaal gemaakt op een computer, maar niet door een computer. Compositie en kleurgebruik, zijn allemaal door hem  persoonlijk bepaald en elk lijntje is door hem getekend.De werken worden in kleine oplage door middel van sublimatiedruk geprint op aluminium.

Astrid Drageset [Noorwegen]

Astrid Drageset [Noorwegen, 1955] woont en werkt als beeldend kunstenaar in Os aan de westkust van Noorwegen. Astrid houdt zich vooral bezig met schilderkunst, maar ook met beeldhouwkunst, grafiek en tekenen. Stilte en rust zijn een vast thema in haar werk. Symmetrie, ritme en geometrie vormen een belangrijk onderdeel van de expressie. Ze werkt voornamelijk met eitempera op linnen. Ze experimenteerde jarenlang met print versus schilderkunst. Zachte verf tegen de harde lijnen. Haar schilderijen zijn opgebouwd uit vele dunne laagjes tempera die deels zichtbaar zijn.
Haar kunstwerken zijn gepresenteerd op groepstentoonstellingen in verschillende landen. Werken van Astrid Drageset bevinden zich in privécollecties en diverse openbare gebouwen.

Collectie replica Rietveldstoelen van architect en Rietveldkenner Ronald Willemse,   met werken van: [v l n r] Katharina Fischborn, Gabriel de Gaudi, Kleopatra Moursela en Luiza Milewicz

Gabriel de Gaudi [Italie]

De rode draad in het werk van Gabriel de Gaudi is om vluchtige gedachten vol energie uit het doek te laten komen. Hij is altijd op zoek naar nieuwe sterke punten en balansen.Het maakt niet uit of dit allemaal in een abstracte leegte gebeurt, of in een verzinsel van de verbeelding, een spirituele oefening. Uiteindelijk zal het gevoel van niets blijven bestaan dat de  de basis vormt van ons denken en dat voorbij elke tijdsgrens speelt.

Luiza Milewicz [Australië] Lichtobjecten

Luiza Milewicz is een Australische hedendaagse lichtkunstenaar die sculpturale werken maakt voor binnenruimtes. Ze combineert moderne materialen met handmatige en industriële processen om unieke verlichting te creëren, waarbij ze de grenzen tussen kunst en productontwerp overschrijdt. De synthese van toegepaste kunsttechnieken naast industriële precisieprocessen, waaronder lasersnijden, poedercoaten, anodiseren, metaalspinnen en gieten, resulteert in werken in beperkte oplage die tegelijkertijd decoratief en functioneel zijn. Luiza werkt voornamelijk met LED-technologie om het concept van licht als een sculpturaal medium te verkennen, waarbij objecten worden getransformeerd van het materiële, tactiele en statische naar het visuele, virtuele en kinetische. Het gebruik van materialen, zoals polystyreen, kunststoffen, harsen, rubbers en metalen, staat centraal in de ontwikkeling van vormen die licht opvangen, reflecteren en moduleren, waardoor kleurrijke en lichtgewicht ontwerpmethoden mogelijk zijn. 

Kleopatra Moursela [Athene]

Kleopatra Moursela, woont en werkt in Athene, Griekenland. Ze werkt als assistent-professor aan de Athens School of Fine Arts in Griekenland. Ze voltooide haar studie aan de Athens School of Fine Arts en vervolgde haar masteropleiding aan de Athens School of Fine Arts (2004-06). ​Sinds 1996 – 2014 geeft ze les in schilderen en tekenen op middelbare scholen en sinds 2014 tot vandaag geeft ze les in tekenen en schilderen aan de Athens School of Fine Arts.​ Kleopatra schildert en tekent en is geïnteresseerd in de beeldtalen van de abstractie en in het bijzonder de geometrische abstractie. Haar speciale interesses liggen in de vroege renaissanceschilderkunst en de vroege Europese abstractie en het modernisme. Ze heeft talloze solotentoonstellingen gehad.Ze woont en werkt momenteel in Athene, Griekenland, en wordt  vertegenwoordigd door 7 Galeries in Athene.

Stockexpositie sept. - nov. 2023

v l n r : Monica Maat, geometrisch tweeluik, Cor van de Meijden, Edzer Dillema, Paul Wezenberg

Stockexpositie dec.2023 -  jan. 2024.

Grootste werk: Driehoekscompositie van onregelmatige driehoeken, van Monica Maat

mm.