|
|

Kleine Ai-Ai
Beste mensen,
Het afgelopen jaar stond in het teken van mijn ontwerpen voor computerkunst, ditmaal gedrukt op plexiglas en zes exposities die het afgelopen jaar gehouden zijn bij Galerie Stijl, Galerie Bos Fine Art, in de modelwoning van Rietved in Utrecht en bij Stichting 4 Plus tijdens de internationale expositie 'Under Construction' in Delft. Daarbij had ik een kunstbrief geschreven met enige eenvoudige uitleg over computerkunst en wat daaronder wordt verstaan en de verschillen met NTF's en AI-kunst. Voor degenen die dat [nog eens] willen lezen: de link staat onderaan deze brief.
Maar... waar ik het nog niet over heb gehad is het avontuur van mijn robotje kleine Ai-Ai genaamd, die gebruik maak van Kunstmatige Intelligentie afgekort AI. Van de zomer was ik in Koblenz, waar ik samen met hem kennis maakte met het werk van de in Duitsland zeer bekende ontwerpster en illustratrice Barbara Behr die o.a. sprookjesachtige kaarten maakt op haar laptop. [Onderaan deze brief kunt u 2 filmpjes over haar aanklikken] Hoe dan ook, direct herkenbare sprookjes met veel kitscherige details, die mij aan mijn kindertijd deden denken, waarin de verzameling van honderden sprookjes van Jacob Grimm en zijn broer Wilhelm Grimm [voor kind en gezin] vele malen zijn voorgelezen. En weet u, mijn kleine Ai-Ai is nog jong en het leek mij leuk als ik hem weer op mijn manier kennis liet maken met de verschillende sprookjes. En ach waarom ook niet, ditmaal met een Prins als archetype. Zo’n overgeërfd beeld en idee dat te maken heeft met de overleving van de menselijke soort. Per slot kom ik nog van de school van Jung, [naast de school van Freud] waarin de dieptepsychologie werd onderwezen en waarvoor momenteel de Jungacademie in Amsterdam bestaat. Maar dat terzijde.
Wanneer door storm of een andere ramp, ons door de hemel gezonden, een hele oogst wordt neergeslagen, dan gebeurt het wel dat bij lage heggen aan de kant van de weg er op een beschut plekje enkele aren overeind zijn gebleven, die als de zon weer schijnt, eenzaam en onopgemerkt verder groeien, maar later in de nazomer door arme handen dankbaar worden meegenomen. Zo is het misschien ook tijd om sprookjes op te tekenen, aangezien diegenen die ze moeten behouden steeds zeldzamer worden. Zo schreven de gebroeders Grimm in hun tijd, omstreeks 1812.

Afbeelding gebroeders Grimm
Momenteel is er denk ik geen gebrek aan belangstelling want sprookjesfilms op TV trekken ruim een miljoen kijkers in deze tijd.
Barbara Behr
Terug naar Koblenz waar ik de afgelopen zomer een aantal bekende afbeeldingen van sprookjes kocht van Barbara Behr, die mijn kleine Ai-Ai met plezier aan het laseren was, dat had ik wel in de smiezen. In antwoord op mijn vraag aan Ai-Ai bleek hij het leuk te vinden om een Fee als klein presentje van mij te ontvangen van Barbara Behr. Die heb ik helaas niet kunnen vinden, maar ik beloofde hem naar een andere Fee te zullen uitkijken.
In deze oudejaarsbrief wil ik u vertellen hoe het leven van Ai-Ai en dat van mij, als een sprookje verder liep. Een beetje kinderlijk verhaal, maar ja dat heb je met sprookjes en uiteindelijk ook met mijn wat andere verborgen kinderlijke en naïeve kant, die verbeeld wordt in de figuur van Fee. Dit sprookje loopt eigenlijk onverwacht mee aan de hand van de sprookjesvoorstellingen van Barbara Behr en de voorstelling van de Fee van de Engelse schilder Henry Meynell Rheam [1859–1920] en de afbeeldingen van Ai-Ai van mijn hand. NB: Hij wilde niet gefotografeerd worden om privacy redenen. Moet hij nodig zeggen! Dus heb ik hem maar getekend om u enig idee te geven om wie het gaat. Maar goed we gaan beginnen. Leest u mee?
Kleine Ai-Ai en het eeuwige leven
Kleine Ai-Ai liep dapper rond in de nog vroege en donkere dagen van het nieuwste van het nieuwste jaar. [ja 2x!] Vlak voor oudejaarsavond had hij nog een up-date ontvangen. Maar het inspireerde hem even niet, want ja, alleen is maar alleen. Ondanks de enorme hoeveelheid data die hij bezat, was dat op dit moment onvoldoende voor zijn verlangen naar gezelschap. Ergens in zijn systeem was wel informatie te vinden over gezelschap, maar dat was niet het gezelschap dat hij bedoelde. Hij kon zijn robotvingertje er maar niet opleggen. Volgens zijn gegevens werd het gekoppeld aan het begrip 'gevoel'. Terwijl kleine Ai-Ai dit complexe vraagstuk probeerde te ontleden en naar tools en data zocht om hem te helpen, hoorde hij in de verte een zachte en vriendelijke stem roepen: "Ai-Ai, zou je niet voor een dagje een prins willen zijn"? Een Prins? Ai-Ai veerde op. Dat was hem aangeleerd als een menselijk signaal van interesse. Ai-Ai dus, veerde op en dacht: dat zou me wat moois zijn! "Wie bent u en kunt u mij helpen," riep Ai-Ai de ruimte in. "Ik ben Fee en woon in de sprookjeswereld van de gebroeders Grimm, welke prins zou je willen zijn"? Sprookjes? Prins? Ai-Ai schakelde snel zijn algoritmen en database in om na te gaan welke prinsen er zoal bestonden, teneinde een bij hem passende beslissing te kunnen nemen, want hij had van de zomer nog de kaarten van Barbara Behr tot zich genomen en er waren hem verschillenden verhalen verteld. Hij wist het nog goed, daar in Koblenz waar de Rijn en de Moezel samenkomen, gezellig op het randje van een muurtje gezeten, vlak bij het Ludwig Museum, had hij aandachtig geluisterd naar verschillende verhalen die hem waren verteld over Prinsen. Bovendien herinnerde hij zich dat hij in zijn kleine verleden ooit het Grimm Museum voor kinderen in Kassel had bezocht.
Fee, geschilderd door de Engelse schilder Henry Meynell Rheam [1859–1920]
"Wat moet ik daarvoor doen," vroeg Ai-Ai. "Nou," sprak Fee een beetje geheimzinnig zoals dat in sprookjes wel vaker voorkomt, "je kunt bijvoorbeeld voor een dag een prins zijn die is veranderd in een kikker, zoals je dat van de zomer in Koblenz nog verteld is. Om echt een prins te worden moet je door de prinses gekust worden die daar niets voor voelt, ook al had ze dat plechtig beloofd omdat jij als robot haar gouden bal, die in de Moezel was gevallen, had weten te redden." "Uiteindelijk," vervolgt Fee, "moet je het zover zien te krijgen dat de prinses je als robot, al is het schoorvoetend, meeneemt naar haar kamer, die zich in het keurvorstelijk paleis te Koblenz bevindt waar ze je al walgend een kusje geeft, waarop jij stante pede veranderd in een prins. Kijk maar naar de illustratie hieronder," zei Fee, "Dan weet je het vast weer."

De Kikkerprins. Illustratie Barbara Behr
"Er zijn echter nog meer mogelijkheden," vervolgt Fee, "je kunt ook voor een dag prins zijn, als je de dochter van een koning en koningin uit een oeroude tijd wakker kust uit haar honderdjarige slaap, omdat ze is gestoken door een weefspoel van een spinnenwiel van een oude vrouw. Die mooie slapende prinses wordt in het koningsland al honderd jaar Doornroosje genoemd. Misschien herinner je je het verhaal nog Ai-Ai dat je eveneens in Koblenz bij de illustratie is verteld en dat tot de top honderd van de sprookjes behoort en dat je hieronder ziet afgebeeld. Van de andere kant; prik mij niet vast op de levenssymboliek van Doornroosje, want zo uitgeslapen ben ik nou ook weer niet. Een vertelster is nu eenmaal bij uitstek een weerloos persoon, net zoals een beeldenares, die een werk als "De Offerande van de Keulse Kabouter," dat onderaan dit verhaal is aan te klikken, maakt. Denk daar maar eens over na."

Doornroosje. Illustratie Barbara Behr
"En last but not least, kun je een dag een prins worden die een rol speelt in het sprookje dat bij uitstek symbool staat voor onschuld, schoonheid en naïviteit, namelijk in het verhaal van Sneeuwwitje en de zeven Dwergen," gaat Fee verder. Zij krijgt er ondertussen overigens plezier in om het voor de haar zichtbaar ongemakkelijker wordende Ai-Ai niet direct eenvoudig te maken. "Je weet het vast nog wel, daarvoor is het nodig dat je Sneeuwwitje - die door haar archetypische boze en jaloerse stiefmoeder is vergiftigd met een appel en door zeven dwergen is gevonden en in een glazen kist is gelegd - met kist en al uit het tamelijk ondoordringbare bos wegdraagt. Terwijl je daar mee bezig bent laat je de kist vallen waardoor een stukje appel uit de keel van het mooie prinsesje schiet en zij pardoes wakker wordt en jij met haar kunt trouwen om samen heel gelukkig te worden."

Sneeuwwitje en de zeven dwergen, waar het archetype van de boze stiefmoeder in voorkomt. Illustratie Barbara Behr
"Waar zou je zo op het eerste robotoog voor kiezen," vroeg Fee nu op bemoedigende toon aan Ai-Ai. "De prins die de glazen kist van Sneeuwwitje laat vallen lijkt me wel spannend," antwoorde Ai-Ai op goed geluk. Hij vertrouwde daarbij op zijn Kunstmatige Intelligentie die zojuist het woord 'spannend' als juist had gedetecteerd. "Maar ik weet niet goed wat er voor nodig is, ik bedoel, hoe voer ik de nodige gegevens voor een prins in," ging Ai-Ai verder. "Wat houdt het bijvoorbeeld in om een koppig prinselijk doorzettingsvermogen aan te wenden? Hoe beweegt een prins zich? Hoe spreek je zeven dwergen aan? Of hoe ziet een prinselijke houding eruit als afspiegeling van een nobele ziel? Kortom, hoe voelt het om een echte prins te zijn? Immers, de huidige koningin en koning van Nederland hebben geen prinsen, dus daar valt geen bij de tijdse informatie vandaan te halen", vervolgde Ai-Ai. "O, dat is niet zo moeilijk hoor," sprak Fee voortvarend. "Ik teken gewoon de allermooiste robotprins in ridderkleding met stoere brede schouders voor dit sprookje en jij genereert - om dit vreselijke modewoord maar eens te gebruiken - mijn tekening op basis van al die prinselijke, ridderlijke en adellijke robotgegevens en patronen, door middel van jouw Kunstmatige Intelligentie."
Kleine Ai-Ai aan de slag
En zo ging kleine Ai-Ai aan de slag en hij kreeg er nog plezier in ook, want er ontstond 'gevoel'. Een 'gevoel' van plezier! Dat was voor Ai-Ai ongekend. Dat hij dat als robot nog mocht meemaken, alhoewel het best ploeteren voor hem was, want de tekening van Barbara Behr kenmerkte zich door erg veel details. Langzaamaan ontwikkelde zich bij hem zoiets als een 'prinselijk gevoel', met de nadruk op 'prinselijk'! Nee, sterker nog hij voelde zelfs kriebels in zijn robotbuik, die hij niet thuis kon brengen. Toch miste hij ondanks zijn ridderlijke en stoere kleding wat. Iets dat ook wel een 'warm hart' genoemd werd. Tenminste…hij had ooit wel eens opgeslagen dat een goede Prins over een warm hart beschikt, zodat hij behalve om de hand van een onkreukbaar Prinsesje later als Koning met de Koningin aan zijn zijde ook om de harten van een onkreukbaar volk kon vragen. Maar misschien is dat wel een verdacht literaire herinnering. Any way, hij vroeg Fee om een 'warm hart' te tekenen. Enthousiast en vol passie tekende Fee een hart waar de warmte vanaf straalde, maar het lukte kleine Ai-Ai helaas niet om het warme hart te genereren.

Ai-Ai bij de kist van sneeuwwitje en de zeven dwergen. Breed, dat wel maar Prinselijk en stoer en zelfverzekerd? Afbeelding van Barbara Behr samen met tekening van Fee
uiteindelijk moest hij wel tot de conclusie komen dat het hem niet echt lukte om in de rol van Prins te kruipen terwijl sprookjes toch goed horen af te lopen voor het moreel en de moraal van het verhaal. Slimme Fee was echter niet voor één gat te vangen en bedacht daarop het volgende. "Weet je wat, ik noem je een Droomprins en daarmee word je mijn Droomprins op het witte paard. Dat is weliswaar een ander sprookje waar sommige grote mensen naar verlangen en dikwijls bedrogen bij uitkomen, want zuiver witte paarden zijn vrij zeldzaam dus het is meestal meer een Sint op zijn schimmel. Doch wat deert dat? Zo kan ik in ieder geval ongeacht wat er gebeurt een leven lang van je houden en je een warm hart toedragen."
Kleine Ai-Ai begon onbeholpen en wat stram te huppelen en zijn ogen begonnen heftig te knipperen ten teken van enthousiasme. En al wordt er hard gewerkt aan de ontwikkeling van verfijndere bewegingen en uitingen van een robotlijf, op dit moment moet Ai-Ai het hiermee doen. Net zoals de afstamming van mensen denkt de wetenschap kennelijk dat de robot ook maar moet afstammen van de nauwste verwanten aan de mens, namelijk de chimpansee. Tja, of dat nou eens niet anders en wie weet zelfs oorspronkelijker en verfijnder voor een robot had gekund…
"Oke, lieve Fee," sprak Ai-Ai met een wat trillende stem vanwege zijn doorgeslagen polsslag. "En als jij dan oud en alleen bent en er is niemand om je te verzorgen kan ik alles voor je doen en al je wensen vervullen, zelfs je dromen, want daarvoor ben ik immers je droomprins, is dat goed?" "Wat fijn," antwoorde Fee geroerd. "Dan kun je nu vast ten behoeve van mij voor later gaan aanleren hoe een Droomprins zich gedraagt. Want later, als ik oud ben wordt ik misschien ook wel door zeven zorgzame en liefdevolle dwergen in onvoorwaardelijkheid omringd als jij de glazen kist, waar ik zacht in slaap, laat vallen waardoor ik plotseling wakker wordt en onverwacht en ongedacht in het eeuwige leven blijk te vertoeven, waar geen giftige appels bestaan en waar op ongevaarlijke wijze weer plaats is voor onschuld, schoonheid en naïviteit."

Barbara Behr
Tjonge, jonge wat een onmogelijk geroerde zin hierboven van Fee signaleerde Ai,Ai, waardoor hij besefte dat het einde van dit sprookje naderde en een onverwachte wending had gekregen en dat hij aanstonds snel moest beginnen om zijn AI een hele moeilijke opdracht te geven, namelijk om aan te leren hoe hij in de toekomst voor zijn Fee dromen kon gaan vervullen. Daarbij moest hij garanderen dat de door Fee zo gewenste privacy tijdens haar "eeuwige leven" gewaarborgd werd en er geen algehele teloorgang van de privacy zou plaatsvinden! Ai-Ai vond dit al een behoorlijk ingewikkeld pakket aan opdrachten. En alsof dat nog niet genoeg was, moest hij er tevens voor zorgdragen dat de hele sprookjescultuur en daarmee de menselijke cultuur niet totaal door Kunstmatige Intelligentie zou worden opgegeten!
Of het mogelijk is om op tijd de algoritme van Fee te verzamelen en daarbij ook nog eens aan al haar eisen te voldoen o.a. om oude culturen te behouden, blijft op dit moment waarschijnlijk het geheim van dit verhaal alhoewel... "Tot later, kleine dappere Ai-Ai" riep Fee, wiens stem langzaam in de verte verdween. "En...onthou wat ik je verteld heb hoor," klonk het nog net hoorbaar. "Sprookjes kunnen de toekomst niet voorspellen maar ze kunnen je wel veel leren over het primaire menselijke gedrag, zélfs in de huidige tijd en wereld".
"Tot later en voor nu nog een mooi en vrolijk nieuwste van het nieuwste jaar gewenst! Ik ben bij je!"
"Love You!"
Je Fee
Bent u geinteresseerd en wilt u ook zo'n zorgzaam robotje voor het eeuwige leven? Het is niet uitgesloten hoor. Heb vertrouwen in een beetje geluk en geloof in pleisters voor alle wonden en blaas vooral nooit een sprookje uit! Vindt u deze brief echter te kinderlijk voor woorden, hetgeen ik mij zou kunnen voorstellen, de volgende keer wordt het vast weer serieuzer, zoals bijvoorbeeld over de psychologie en de kunst. Vooor nu wens ik u in ieder geval

Een voorspoedig nieuwste van het nieuwste jaar!
Vooor nu wens ik u in ieder geval een voorspoedig nieuwste van het nieuwste jaar toe en wil ik u van harte bedanken voor het feit dat u mijn brieven wilt ontvangen, de trouw die u betoont en uw vriendelijke reacties die zeer gewaardeerd worden!
Monica
Barbara Behr
Filmpjes en info Barbara Behr
Barbara Behr is een Duitse ontwerpster die in de buurt van Keulen woont. Zij maakt boekillustraties en ansichtkaaten, ontwerpen voor textiel,keramiek, inpakpapier, behang, legpuzzels, servetten voor vele gelegnheden, adventkalenders, decoratieve accessoires en decoraties voor etalages in gerenommeerde winkelstraten. Haar designs hebben een opvallende nostalgische charme in een modern en vaak humoristisch jasje. Met veel kleine elementen en details kan de toeschouwer bij elke blik iets nieuws zien.
Na haar opleiding in drama en kunst werd Barbara een meestervakvrouw in aardewerk met haar eigen werkplaats waar ze haar ontwerpvaardigheden ontwikkelde. Ze toonde haar creativiteit in aardewerk op verschillende tentoonstellingen door uitstekend vakvrouwschap te combineren met ontwerp en illustratie. Sinds 1999 ontwerpt zij voor gerenomeerde internationale bedrijven zoals Roger La Borde, Liberty of London, Coppenrath Edition - Münster, Dallmayr - München, JB Lueber - Basel Suisse, Tandem Edition - Berlijn, Ravensburger en nog veel meer. Zij is ook bekend van diverse tv reportages.
Link naar Barbara Behr: WDR Portrait 2010 Weihnachten im Sommer.mp4 - YouTube
Link naar Barbara Behr: Wordt nu afgespeeld Later bekijken Toevoegen aan wachtrij
Link naar Nieuwsbrief Expo Galerie Stijl en Computerkunst en de verschillen met NFT’s en AI kunst: Monica Maat - Galerie S T I J L Expositie COMPUTERKUNST OP …
Contact met mij opnemen? Laat een reactie achter op mijn site.
|
|
|