Monica Maat

100 jaar DE STIJL 2017 tentoonstelling ESSENTIE in Heusden vesting. 28 juni 8 t/m 2 juli 2017. Stichting Vierplus

Geplaatst: 15 mei 2017

2017: 100 jaar D E  S T I J L  van Mondriaan tot Dutch Design

TENTOONSTELLING 'ESSENTIE II' in Heusden Vesting  van 28 juni t/m 2 juli. Ruim 60 kunstenaars waaronder ikzelf nemen deel aan deze tentoonstelling.

TENTOONSTELLING 'ESSENTIE II'  

van 28 juni t/m 2 juli.

Adres Essentie II, Heusden Vesting:

Nautical Services, Scheepswerf 1 (de timmerhal)

5256 PL Heusden.

Opening: wo. 28 juni om 15.30 uur door de burgemeester van Heusden, Jan Hamming.

Lees meer >> | 3036 keer bekeken

Kunstwand Mieke Schobbe in de Willem de Zwijgerkerk Amsterdam 19 maart 2017

Geplaatst 19 maart 2017

UITNODIGING oplevering kunstwand van kunstenares Mieke Schobbe in de Willem de Zwijgerkerk Amsterdam

Zondag 19 maart heb ik de feestelijke en bijzondere oplevering van het  kunstwerk van Mieke Schobbe op de glaswand van de Willem de Zwijgerkerk in Amsterdam bijgewoond. De kerk heeft er m.i. een prachtige dimensie bij gekregen en het valt zeer te prijzen dat daarvoor aan een hedendaags kunstobject is gedacht. Mieke Schobbe heeft al vele prachtige objecten in opdracht gemaakt, waarbij zij de omgeving op een subtiele wijze weet te integreren.

Onderstaand een heldere toelichting van ds. Niek  Scholten en kunstenares Mieke Schobbe en enkele foto's  van mijn hand.

In het wijkblad Perspectief schreef ds. Niek Scholten een kort artikel over het kunstwerk:

Kunstwerk Glaswand

Sinds enkele jaren is er in onze kerkzaal de glaswand, die de ruimte onder het balkon kan afscheiden van de grote en hoge kerkzaal. Zo ontstaat en intieme zaal, die goed en goedkoper te verwarmen is. Elke woensdag in gebruik als huiskamer voor de buurt (koffieochtend). Ook in gebruik bij de eettafel en voor andere bijeenkomsten, zoals onlangs de avond over iconen met Thom Breukel. Tevens een apart verhuurbare zaal.

Nu was de wand nog niet af. Er moest iets ‘op’, om te voorkomen dat mensen er tegenaan zouden lopen en hun hoofd zouden stoten.

Al gauw werd duidelijk dat dit geen afbeeldingen van ‘meeuwen’ of een ‘rood-wit-geblokte balk’ moest zijn.

Enkele mensen suggereerden een kunstwerk dat - net als destijds de glazen voordeur - iets symboliseert en toevoegt aan ons mooie gebouw.

Er werd een ‘glaswandcommissie’ ingesteld, bestaande uit Wessel Stoker, Geert Mol, Jan Gaasterland, Hans Hoekert, Ad van Wijngaarden, Niek Scholten en Jelle Feitsma (voorzitter). Ieder met een eigen expertise en betrokkenheid.

Boeiende gesprekken volgden over wat de wand zou mogen symboliseren. Een scheiding, maar een scheiding van wát van wát? Profaan en sacraal? Dat ligt voor de hand. Maar wáár ligt die grens dan? Tussen ‘buiten’ en ‘binnen’? Of komt ‘buiten’ in de glazen zaal al binnen die ‘sacrale’ ruimte? En loopt die grens dan lángs de glaswand?

Maar hoe dan? Is het een ‘harde’ of een ‘zachte’ scheidslijn? Hoe transparant is die scheiding? Als het al een glaswand ís, is dat dan niet genoeg: transparant en toch een scheiding?

Er werd een kunstenaar in de arm genomen die precies hierover met ons mee dacht: MMC (Mieke) Schobbe (www.mmc-schobbe.nl).

Haar idee is een wand waarop openslaande deuren te zien zijn: ‘half open’, zodat de grens én de overgang, de scheiding én de transparantie in tact blijven en op elkaar inwerken.

Kunstenares MMC Schobbe schrijft hier zelf over:

De glazen wand is tegelijkertijd een afscheiding en een doorgang, een doorgang van de “profane” ruimte, naar de “kerkelijke” ruimte. In het ontwerp speel ik met dit gegeven:

Bij elk glaspaneel afzonderlijk bestaat de gestileerde basisvorm uit twee deuren in perspectief, die als vorm gericht zijn op het midden van de kerk. De “deuren” verwijzen symmetrisch naar het midden en verschuiven in hun perspectivische vorm. De restruimte laat een pilaar-achtige vorm zien, waarin een kruis roteert (het zijn van de kerk en het geloof in de afwikkeling van de tijd…). Tussen de panelen ontstaat een vorm die de panelen aan elkaar verbindt. Per paneel is een afzonderlijk geheel te zien, terwijl de panelen zich ook aan elkaar verbinden. Hierdoor zijn de panelen verschillend te groeperen. De symmetrie van het ontwerp is een echo van de symmetrie van de kerk.

Omdat de kerk van nature vrij donker is en de kunstlichtomstandigheden divers, heb ik besloten het ontwerp semi-transparant te maken, zodat het licht “gevangen” wordt.

Het ontwerp zorgt ervoor dat de kleinere lage entree-ruimte een besloten gevoel kan geven, zonder het contact met de grote kerk te verliezen.

De kleuren in het ontwerp verwijzen naar/sluiten aan bij de al aanwezige glas-in-loodramen.

Het openingswoord en wat later een toelichting van de kunstenares Mieke Schobbe

De schuifwanden zijn nu nog in elkaar geschoven. Daaromheen is een lint gedrapeerd dat wordt doorgeknipt als symbolische handeling voor de oplevering van het kunstwerk.

Lees meer >> | 2335 keer bekeken

POËVELLEBUNDEL 'HELLEVAART' van Michel Martinus en Leny Bravenboer met zang van ensemble Zeffiretto. jan. en febr. 2017

Geplaatst 19 maart 2017

POËVELLE HELLEVAART van Michel Martinus en Leny Bravenboer

GEDICHT van Michel Martinus uit de bundel HELLEVAART

Eyecather

Als ik passeer, wordt mijn oog plots getrokken door een Engel op de uitkijk, een blikvanger in een uitstalraam, hij steekt zijn middelvinger op naar de hemel, maar als ik terug kom, heeft een duivel met gekromde vinger de plaats van de engel, op de uitkijk, als blikvanger in hetzelfde uitstalraam ingenomen.

Ik blijf in grote verwarring zoeken naar hun boodschappen, die levenslang op

mijn net blijven komen.

Michel Martinus [voormalig stadsdichter van Harderwijk] & Leny Bravenboer hebben tijdens  Gedichtendag  2017 hun nieuwe bundel ‘Hellevaart’ gepresenteerd. 

Op zondagmiddag 19 februari werd ook in het cultuurcafé van het stadsmuseum Harderwijk aandacht gevraagd voor de nieuwe bundel en droeg Michel Martinus  voor uit deze bundel.

Na afloop signeerde Michel de bundels.

Het stadmuseum Harderwijk is te vinden aan de Donkerstraat.

Michel en Leny hebben een  bundel samengesteld met 16 lyrische gedichten en 16 prachtige suggestieve foto’s, die samen een verhaal vertellen, een verhaal dat als een novelle gelezen kan worden; zij noemen dit een Poëvelle.

‘Hellevaart’ heeft een zeer persoonlijk en ongrijpbaar onderwerp. Er is langdurig en intensief aan gewerkt, met verbluffend resultaat. Net als bij de vorige bundel is het, alsof een persoon het geheel gemaakt heeft, zo goed passen de foto’s  bij de gedichten, en de gedichten bij de foto’s. Ze versterken elkaar en worden tot een beleving.

Deze bundel  is  uitgeven bij drukkerij/ uitgeverij Wedding in Harderwijk.

Het lovende voorwoord is geschreven door Johan Hijnberg.

                                                                                                                                                                                                                                                                     De Poëvelle bestaat uit 16 gedichten met 16 bijpassende foto kunstwerken. Het leest als een novelle.

Op de achterflap staat:

De toekomst is onzeker

de Twijfelaar berekent zijn opties
heeft hij kans op het paradijs?

of rest hem de duisternis.

Op 19 februari heb ik de poezie- en presentatiemiddag bijgewoond. Hieronder treft u enkele impressies van mijn hand. De middag werd mede verzorgd door het operette ensemble Zeffiretto. Drie charmante jonge vrouwen die studeren aan het conservatorium in Zwolle en wonderbaarlijk schone klanken voortbrachten die duidelijk merkbaar hogelijk gewaardeerd werden. Wat mij betreft....een aanrader! 

Lees meer >> | 5328 keer bekeken

Expositie Plein 201 Lelystad Mathematiek in kleurpotlood. maart 2017 [Hanzeborg]. Wisseling van werk op 8 sept. 2017

Geplaatst 7 februari 2017

EXPOSITIE OP PLEIN 201 in de Hanzeborg met  'Mathematiek in Kleurpotlood' en fotowerk 'Stad en Land'

STAD  EN  LAND van Marga Wiebenga

Fotowerk: Marga Wiebenga © 'De Hanzeborg' [rechts]. Het gebouw waar op Plein 201 de expositie wordt gehouden.

Expositie: 'Mathematiek in Kleurpotlood', van Monica Maat, en fotowerken: 'Stad en Land', van fotografe Marga Wiebenga.

Opening op woensdagavond 5 april 2017 vanaf 19.30 uur door:

onze gewaardeerde kunstenares en initiator van deze expositie: Yvonne van Oirschot en tot onze vreugde met medewerking van dichter Floor Koedam, voorzitter van de Dijkdichters.

Iedereeen is van harte uitgenodigd!

Monica toont onder de noemer: ’Mathematiek in Kleurpotlood’ bijzondere mathematische werken, uitgevoerd in kleurpotlood. Het werk heeft als basis een ornamenteel karakter met sterk werkende optisch effecten. Afhankelijk van het gebruik van vorm en kleuren geeft het werk divergerende of convergerende werkingen te zien.

Marga toont haar fotowerk onder de noemer: 'Stad en land'. De beelden die gemaakt zijn tijdens zoektochten door 'stad en land' worden getransformeerd tot een nieuwe, andere werkelijkheid.

De bewerking van de foto's bestaat voornamelijk door het gebruiken van licht, kleur en structuur. Het zoeken naar de balans tussen vorm en inhoud speelt een grote rol.

Adresgegevens en tijden

Opening op woensdagavond 5 april 2017 in de Koningsbergenzaal van 19.30 – 22.00 uur.

Tentoonstelling vanaf 5 april 2017 t/m april 2018. Plein 201 in de Hanzeborg Lelystad.

Koningsbergenstraat 201A, 8232 DC Lelystad.

Lees meer >> | 2834 keer bekeken

Fabrice Hünd Nieuwjaarsbijeenkomst Galerie Galerotiek Fabrice Hund 22 januari 2017 en... kan de schoonheid van de wereld het winnen van de Androids en de Iphones?

Geplaatst 21 januari 2017

DE SCHOONHEID VAN DE WERELD

Ook al zit de ijspret vele Nederlanders in het bloed, toch zien zij ook graag uit naar de vrolijke warmte van verre oorden. Dat is de charme van de jaargetijden:

de afwisseling van het koude winterblauw met het zomerse tropisch blauw.

Zou het kunnen zijn, dat de schoonheid van de wereld het kan winnen

van de Androids en de Iphones?

Fabrice Hünd

Lees meer >> | 1491 keer bekeken

Bezoek aan Museum VOORLINDEN Wassenaar. 3 janauari 2017

Geplaatst 3 januari 2017

BEZOEK aan Museum VOORLINDEN in Wassenaar [foto's monica maat]

Al een tijdje stond een bezoek aan Museum Voorlinden op mijn lijstje. Nu is het er van gekomen.Voor de tentoonstelling Full Moon zijn 40 kunstwerken bijeengebracht en er was een tentoonstelling met werk van de Amerikaanse minimalistische schilder Ellsworth Kelly te bezichtigen. Maar eerst het Museum zelf.

Als je op het landgoed het pad volgt naar het Museum, valt het prachtige gebouw op de schitterende locatie meteen op en wil je allereerst stilstaan om al dat schoons in je opnemen! 

Entree

Eenmaal binnen valt de prachige bibliotheek en de belichting van de zalen op. Dat ik nu meteen doorgrond hoe de indeling van het museum met de genummerde zalen in elkaar steekt kan ik niet zeggen, maar dat is m.i. niet direct noodzakelijk. De prachtige doorkijkjes naar buiten zijn eveneens een streling voor het oog.

Doorkijk. Inrichting tuin van Piet Oudolf.

De eerste zalen zijn [minimaal] 'gevuld' met werk van  Ellsworth Kelly. De tentoonstelling 'Ellsworth Kelly - Bloemlezing'  is de openingstentoonstelling van het Museum.

Werk van Kelly

Lees meer >> | 3162 keer bekeken

100 jaar DE STIJL tentoonstelling ESSENTIE in de Nicolaïkerk in Utrecht. 8 t/m 12 maart 2017. Stichting Vierplus

Geplaatst 13 janauri 2017

2017: 100 jaar D E  S T I J L  van Mondriaan tot Dutch Design

TENTOONSTELLING 'ESSENTIE'  in de NICOLAÏKERK UTRECHT van 8 t/m 12 maart. Ruim 60 kunstenaars waaronder ikzelf nemen deel aan deze tentoonstelling.

In 2017 is het 100 jaar geleden dat kunstenaar Theo van Doesburg in Leiden beweging D E S T I J L oprichtte. Van hieruit veroverde de radicaal vernieuwende abstracte kunst Nederland, en daarna de wereld. Nederland viert dit jubileum tijdens het manifestatiejaar van Mondriaan tot Dutch Design met tentoonstellingen en evenementen door het hele land. Naast Theo van Doesburg sluiten beroemde kunstenaars als Piet Mondriaan, Bart van de Leck en architect Gerrit Rietveld zich aan bij De Stijl. Stichting Vierplus organiseert een grote tentoonstelling met geometrische en minimalistische kunst van

Lees meer >> | 9084 keer bekeken

Column van Agnes Frijlink. Spijt na de zonde. dec. 2016

Geplaatst 7 december 2016

COLUMN: SPIJT NA DE ZONDE  Van beeldend kunstenares en schrijfster: AGNES FRIJLINK. Voor KUNSTSITE klik op:  Agnes Frijlink - Columns 

We hebben allemaal wel eens ergens spijt van. Spijt van iets dat we gedaan hebben of van iets dat we juist hebben nagelaten. Maar wat is spijt eigenlijk precies? En is er een verschil tussen spijt en berouw? Als ik het woordenboek erop na sla bevindt spijt zich meer in de egosfeer en gaat berouw dieper.
Berouw gaat gepaard met schuldbesef, het doet een beroep op het geweten. Je kan bijvoorbeeld wel spijt van hebben een foute aankoop, maar geen berouw. Maar ik kan wel zowel spijt als berouw hebben van het feit dat ik iemand opzettelijk heb gekwetst. In het geval van spijt zegt dat nog niets over mijn inzicht, want ik kan er spijt van hebben omdat ik doordat ik iemand gekwetst heb, ergens niet meer welkom ben. In het geval van berouw is de pijn van de ander tot mijn geweten doorgedrongen en is het gegeven van ergens niet meer welkom zijn bijzaak.

Hoe kom ik hier zo bij? Nou, dit gefilosofeer over spijt en of berouw begon toen ik gisteren in een van onze kunstboeken naar een werk van Masaccio zat te kijken. Het werk 'De verdrijving uit het paradijs' (1427) heb ik altijd erg mooi gevonden. Op plaatjes en vanaf dia's maakte dit al indruk, maar toen ik tijdens een reis met de lerarenopleiding van de kunstacademie naar Florence (in 1999) dit werk in het echt heb mogen zien, was ik helemaal verkocht.

Masaccio 'Verdrijving uit het paradijs'.

Waarom raakte dit werk mij wel en al die andere schilderijen die daar in de Santa Maria del Carmine hingen niet? Of beter, waarom raken al die andere werken uit de vroege renaissance mij niet of minder? Het is de vorm van expressie.
We zien geen statische onaanraakbare figuren, maar ook geen dramatische barokke overdrijving. We zien Adam en Eva van heel dichtbij (het werk is 225 cm hoog), ze zouden ons zo voorbij kunnen lopen. We zouden tegen elkaar zeggen '..., wat hebben die nou?'. 'Geen idee,...'. Ze zouden ons niet zien, ze hebben geen oog meer voor wat er om hen heen gebeurt.

Santa Maria del Carmine - Verdrijving uit paradijs links boven.

Adam en Eva worden uit het paradijs verdreven nadat ze van de door God verboden vruchten hebben gegeten die groeiden aan de boom der kennis van goed en kwaad. Masaccio situeert zijn voorstelling buiten het paradijs, dat is behoorlijk origineel. We zien nog net de poort waar ze doorgekomen zijn. Adam heeft zijn handen voor zijn gezicht geslagen. Uit verdriet, spijt, schaamte, berouw? Eva bedekt haar schaamstreek en borsten. Een opmerkelijk verschil. Waarom bedekt Adam zijn gezicht en niet zijn geslacht?

Wat Adam doet is wellicht wat kinderen ook doen en wat eigenlijk een oeroude reactie van ons allemaal blijft. Als ik de wereld niet zie, ziet de wereld mij ook niet. Ik ben er even niet. Adam keert in zichzelf. Wat is er gebeurd? Wat heb ik gedaan?
Eva bedekt haar kruis en borsten in het besef dat ze naakt is. Naakt? Naakt is nieuw, dat bestond daarvoor niet. Waarom bedekten ze na de zondeval niet de enkels of de oksels, maar de geslachtsdelen? Eva is gefocust op haar lijf en de consequenties die deze verdrijving voor haar heeft. En hoewel ook Eva niet naar buiten kijkt, ze heeft haar ogen gesloten, lijkt haar expressie meer op spijt dan op berouw.

Zoals Masaccio deze bijbelpassage heeft geschilderd lijkt er bij Adam sprake van schaamte voor wat hij heeft gedaan (berouw), bij Eva is er sprake voor schaamte voor haar naaktheid (spijt). Althans, zo zou je het kunnen zien.

Over naaktheid kon men ook ten tijde van Masaccio moeilijk doen. Preutse kerkvorsten hebben er waarschijnlijk voor gezorgd dat de edele delen van Adam en Eva eeuwenlang verscholen gingen achter vijgebladen. Bij een reinigingsbeurt in 1988 zijn die verwijderd.

Masaccio 'Verdrijving uit het Paradijs'(voor 1988).

De voorstelling blijft raken. De ingetogen heftige emoties vastgelegd in deze schitterende lijven. Lijven in beweging, schoorvoetend dezelfde kant op. Overigens wel met de zon in hun gezicht, misschien is dat een troost. De zon schijnt ook buiten Eden.


Agnes Frijlink

Lees meer >> | 1783 keer bekeken

BOS FINE ART [galerie Utrecht] Expositie monica maat 10 december 2016 - 14 januari 2017. Link naar CUNST

Geplaatst 8 november 2016

Expositie  Galerie BOS FINE ART met geometrisch werk [zie ook foto's  van de expositie, meer onderaan]

Verheugd ben ik te kunnen schrijven dat op 10 december a.s. de expositie TZT 11 [Tentoonstelling Zonder Titel] start met geometrische werken van mijn hand in Galerie Bos Fine Art in Utrecht. Verheugd ook dat ik tot hun 'stal' mag horen, want Marianne Bos en Paul Essens hebben niet zomaar een galerie, het gaat verder, zij zetten zich vol passie in voor de geometrische kunst en hun kunstenaars! Galerie Bos Fine Art richt zich specifiek op geometrisch en constructivistisch werk, stijlen die hun oorsprong in o.a. Rusland hebben, maar ook al zo’n 100 jaar wereldwijd zijn te zien. Te denken valt daarbij b.v. aan het werk van Theo van Doesburg, Piet Mondriaan, Bart van der Leck en Gerrit Rietveld. 

Invloeden 

Mijn geometrische werken hebben als basis  dikwijls een ornamentaal karakter dat terug te vinden is in de Egyptische en Islamitisch kunst, later overgenomen door de Europese Renaissance. Ik richt mijn aandacht vooral op motieven in Italiaanse marmeren vloeren en de geometrische figuren die aan de zijkanten van figuratieve fresco's zijn geschilderd. Daarvoor heb ik b.v. heel wat uren doorgebracht in de abdijen van Toscane. Sommige werken spelen met de waarneming en laten een optisch effect zien.

Naast de Italiaanse Renaissance is het werk van Jaap Egmond, Jan Schoonhoven, Jan van Duynhoven en Gerard Caris [met vooral de vijfhoek als motief] van invloed en ontwerp ik seriële computerart, met geometrische voorstellingen, die b.v. gedrukt worden op geschuimd pvc.

Voor de expositie in Utrecht zijn geometrische schilderijen geselecteerd waarin o.a. de  achthoek en de uitgeklapte en scheefgetrokken vierhoek aan bod komen, maar ook de  onregelmatige vijfhoek.

Voor een uitgebreidere beschrijving en een toelichting over GEOMETRIE in de KUNST en mijn WERKWIJZE, wil ik u graag verwijzen naar een artikel van mijn hand in kunstblad CUNST      

link: Direct naar het december nummer van CUNST   [blz. 11-16]

Mijn werk is samen met het werk van Miranda Rikken en  Roland de Jong Orlando te bezichtigen. Onder de rubriek: 'geometrische werken',  op deze site kunt u  mijn werk aanklikken. Op  de  website van Bos Fine Art vindt u meer kunstenaars en ook geometrisch werk en geometrische computerart van mijn hand. www.bosfineart.com 

Galerie Bos Fine Art Utrecht

De expositie is te bezichtigen van zo. 10 december 2016 t/m za. 14 januari  2017. 

Alle dagen binnenlopen van ma. t/m vr. van: 10.00-17.00 uur. 

Lees meer >> | 4598 keer bekeken

Column Agnes Frijlink. Om op te vreten. nov. 2016

Geplaatst 4 november 2016

COLUMN: OM OP TE VRETEN   

Van beeldend kunstenares en schrijfster: AGNES FRIJLINK

Voor KUNSTSITE klik op:  Agnes Frijlink - Columns 

Om op te vreten

Zijn handen zijn klauwen waarmee hij een klein lijfje vastklemd. Van het lijfje heeft hij het hoofd afgebeten, evenals de armen. Wie is 'hij'? Onder de afbeelding staat 'Saturnus verslindt een van zijn zonen'. De maker van het werk is Francisco Goya (1746 - 1828). Een naam die mij nog niets zei op negenjarige leeftijd. Van Saturnus wist ik wel, de fascinatie voor het heelal begon al op de kleuterschool. De afbeelding van het schilderij van Goya bevond zich in een encyclopie over 'landen en volkeren' van mijn ouders. Hoe die in huis kwam en waar die uiteindelijk is gebleven, geen idee. Verlaten en onaangeroerd verstofte hij jaren achterin een kast. Tot ik Saturnus tegenkwam.
Waarom raakt een negenjarige verslingerd aan zo'n gruwelijk tafereel? Tjah, .. ongetwijfeld zullen de meeste meisjes van die leeftijd liever met kleurige 'My Litlle Pony's' in de weer zijn. Die had ik niet.

Saturnus verslindt een van zijn zonen

'Saturnus verslindt een van zijn zonen' (1823) is om een aantal redenen een buitengewoon interessant werk om naar te kijken. Het is duister, ja. Maar het barst ook van de energie. Er gebeurt iets, het beweegt. Alle spieren van Saturnus zijn aan het werk. Goya is een groot kenner van de anatomie, maar van die spieren klopt niet alles. Vooral de linkerzijde (voor Saturnus de rechterzijde) is misvormd. En dat doet Goya niet voor niets. Raakt Saturnus bij iedere zoon die hij verobert verder in verval? Vreet hij zichzelf vast?
Francisco Goya zou vooral bekend worden om zijn 'verzet'-schilderijen en -prenten. Hij leefde ten tijde van de Spaanse onafhankelijkheidsoorlog. De troepen van Napoleon gedroegen zich tijdens de bezetting van Spanje in 1808 ontzettend wreed. Deze gruweldaden laat het Spaanse volk niet op zich zitten, waardoor het land in een gewelddadige chaos verstrikt raakt. In de periode 1810-1815 spelen deze afschrikwekkende gebeurtenissen een grote rol in de thematiek van het werk van Goya. Het meest bekende werk uit deze periode is: 'De derde mei 1808'.
In een wat vrijere interpretatie is in het werk 'Saturnus verslindt een van zijn zonen' ook de verbeelding van de verslindende machtswellust te zien. Dat kan, het hoeft niet.
 

De derde mei 1808

'Saturnus verslindt een van zijn zonen' is onderdeel van de zogenaamde 'Zwarte schilderijen'-reeks. Hij maakte deze schilderijen aan het eind van zijn leven, in een periode waarin hij steeds meer leed aan depressies en doofheid. De naam 'zwart' verwijst niet alleen naar de kleuren van de schilderijen die vooral gemaakt zijn in de kleuren zwart, grijs en bruin, maar ook naar de terugkerende duistere thema's. Van het omvangrijke oeuvre van Goya worden veertien exemplaren tot de zwarte schilderijen gerekend. Als je het mij vraagt zijn dit zijn meest indrukwekkende werken.

Is het mogelijk om terug te ervaren wat je voelde en dacht toen je klein was? Kun je met eenzelfde blik kijken? Nee, nooit helemaal. Maar bepaalde angsten zullen zeker voor mij verbeeld zijn in dit werk. Het kind dat verslonden wordt is anoniem; we zien het op de rug en bovendien ontbreekt het hoofd. Saturnus kijkt ons niet echt aan, het is daardoor niet persoonlijk. Eerder is de blik van Saturnus leeg. Hij vreet het kind op uit een onbedwingbare drang, hij moet het doen, bang als hij is dat het hem later van de troon zal stoten. Hij durft het niet niet te doen. Waanzin.
Van de zonen weet overigens alleen Jupiter te ontsnappen en hij verdrijft Saturnus uiteindelijk.

Oké, toch ook nog even een plaatje van de planeet Saturnus. Net zo mooi, nee, veel mooier om naar te kijken.

Saturnus

Agnes Frijlink

Lees meer >> | 1520 keer bekeken