Monica Maat

Tour of art Flevoland reportage expositie in Theater Posa Lelystad op 1 en 2 okt. 2016. Foto's: Juul Baars

Geplaatst 4 oktober 2016

REPORTAGE Expositie Tour of Art Flevoland op Locatie in Theater POSA Lelystad op 1 en 2 oktober 2016. [Foto's o.a. Juul Baars]

Op deze locatie exposeerde ik samen met Hilly Binksma en Paul Nieuwendijk  

Boven: overzicht expositie met geometrisch werk en installaties van staal en hout van monica. Foto: Juul Baars.

Boven: schilderij van monica en textiel en viltwerk van hilly. Foto: Juul Baars

Lees meer >> | 1550 keer bekeken

Tour of Art Flevoland 2016 Uitnodigingen en foto's expo De Kubus, foto's manifestatie Lelystart. sept./ okt. 2016

Geplaatst 6 september 2016 

TOUR OF ART FLEVOLAND

Deelnemersexpositie Tour of ART Flevoland 2016

Samen met meer dan 50 kunstenaars uit Flevoland , waaronder ikzelf, is er een deelnemersexpositie te bezichtigen, in Kunstencentrum De Kubus in Lelystad. 

De opening van deze expositie is op woensdag 7 september.

Inloop 19.30 uur.

Aanvang Programma in de theaterzaal: 20.00 uur.

Iedereen is van harte welkom!

Adres: Kunstencentrum De Kubus, Agorabaan 3, 8224 JS Lelystad.

Voor meer info kunt u klikken op de rubriek: 'exposities' op deze site.

Meer info over de deelnemers, waaronder ikzelf vindt u op: www.tourofartflevoland.nl 

Boven: Opening Tour of Art Flevoland 2016 in De Kubus. Rechts: geometrisch werk van monica.

Lees meer >> | 1654 keer bekeken

Nieuw museum Voorlinden in Wassenaar. september 2016

Geplaatst 8 september 2016

NIEUW MUSEUM VOORLINDEN  in WASSENAAR

 klik voor actueel nieuws

Nieuw Museum Voorlinden wil echt iets toevoegen.

Door: Henny de Lange − 30/08/16

© anp. De kersverse directeur van het Museum Voorlinden, Wim Pijbes, voor een van de kunstwerken. De afgelopen acht jaar leidde hij het Rijksmuseum in Amsterdam.

Lees meer >> | 2083 keer bekeken

Fotoreportage Expositie Zicht op Nieuws. Expositie in de Flevomeer Bibliotheek Lelystad. aug. sept. 2016

Geplaatst 14 augustus 2016

UITNODIGING

EXPOSITIE 'ZICHT OP

NIEUWS' BIJ Flevomeer

Biblioheek Lelystad van

KUP 11  

Vanaf 9 augustus 2016 is de expositie van KUP 11, met als titel: 'Zicht op Nieuws' te bezichtigen in de Flevomeer Bibliotheek in Lelystad. Deze expositie was eerder te zien bij Omroep Flevoland. Ik maak deel uit van het kunstenaarscollectief KUP 11.

Evenals de andere kunstenaars heb ik  tussen allerlei nieuwsberichten op de website van Omroep Flevoland gezocht naar tekstkoppen die  als uitgangspunt konden dienen voor mijn schilderijen. Er is alle  vrijheid genomen om op geheel eigen wijze de berichten te interpreteren en daarbij rijkelijk de fantasie laten gaan.

De schilderijen zijn op deze manier geen illustraties, maar zelfstandige kunstwerken geworden. Er is o.a. gewerkt over zwerfvuil, pleziervaart, Oostvaardersplassen,en Sunsation. Ikzelf heb gewerkt op het nieuwsitem i.v.m. de film: 'De Nieuwe wildernis' en de opening van de Hanzelijn van Lelystad naar Zwolle in 2012 door [toen nog] koningin Beatrix 

Kup 11 vond het de moeite waard om deze expositie te herhalen in de bibliotheek!  

Kijk voor een voorproefje op de  pagina's van alle kunstenaars op de site van KUP 11: www.kup-11.nl bij het thema: 'Zicht op Nieuws'.

Open: vanaf 9 augustus 2015 

Lees meer >> | 2226 keer bekeken

Artikel van John Konijn m.b.t. het KUNSTNAARSCHAP in STAALKAARTKUNSTENKRANT juli 2016

Geplaatst 20 juli 2016 

Wat is KUNSTNAARSCHAP?

Op zoek naar de schilder John Konijn die momenteel exposeert in het stadhuis van Lelystad kwam ik een brief van hem tegen m.b.t. wat ik even noem: "Het Kunstenaarschap" [wat je ook maar onder dat woord verstaat, dat is een andere discussie] in de STAALKAARTKUNSTENKRANT, een uitgave van Stadsgalerij Gemeente Amersfoort. 

In zijn brief vind ik één en ander verwoord, waar ik het mee eens ben en waar ik eveneens  tegenaan loop. Vandaar dit bericht.

Boven: Foto van werk van John Konijn momenteel te bezichtigen in het Stadhuis van Lelystad. [Expositie georganiseerd door Kunstuitleen Lelystad, onder de noemer: 'Vakantie is waar je hart is'.]

Biografie John Konijn
1979, geboren in Purmerend
Woont en werkt in Amersfoort

Opleidingen
– Hogeschool van de Kunsten Utrecht
– Richting autonoom beeldende kunst
– Diploma juni 2001

– Hogeschool van de Kunsten Amsterdam
– 1e graads lerarenopleiding
– Diploma juni 2000

Docentschap
– Gooise academie voor beeldende kunsten, sinds 2004

Onderstaand een antwoord van John Konijn aan Anders Wolhar te lezen in de STAALKAARTKUNSTENKRANT van Amersfoort.

Beste Anders,

Een antwoord liet op zich wachten omdat ik naarstig op zoek ben naar een nieuw atelier. De gigantische verworvenheden van deze maatschappij hebben er namelijk toe geleid dat het erg moeilijk is om een betaalbaar stukje wereld (wat vierkante meters met een paar muren) te verkrijgen. Toch jammer, wanneer je bedenkt dat de helft van deze prachtige stad leegstaat.

Ik heb enige tijd nagedacht over de volgende zin in jouw stukje; “wij kunstenaars maken onze shit sowieso over de rug van de verworvenheden van onze westerse maatschappij.” Geen idee wat je er mee bedoeld, al impliceert het een tendens die ik bij velen bespeur, namelijk dat we het kunstenaarschap moeten beschouwen als een voorrecht. Misschien ben jij 1 van de vele Nederlanders die van mening is dat wij al blij moeten zijn dat we überhaupt mogen schilderen (of whatever wat voor creatieve uiting.) Ik zal je wat verklappen, Anders; ik ben daar helemaal niet blij mee! Ik zie het kunstenaarschap als een recht, en niet als een voorrecht. Het uiten van creativiteit en passies zie ik als een noodzaak en ben zelfs overtuigd dat wij met een verruiming van de mogelijkheden in deze een (nog) mooier land zouden kunnen creëren. Jawel, kunst zie ik als een vorm om meer plezier, tevredenheid en geluk uit het leven te halen. Buiten dat is kunst van alle tijden, en al helemaal geen uitvinding van onze ‘westerse maatschappij’. Sterker, er zijn vele tijden geweest dat de kunstenaar als een volwaardig lid van de maatschappij werd gezien, en veelal meer dan dat. Nu is de mogelijkheid om tot de kern van het universum te komen (of zoiets) wat mij betreft geen reden om de kunstenaar als een goddelijk wezen te zien, maar als een uitvreter gaat mij wat te ver. Het lijkt erop dat jij de kunstenaar ziet als een uitzuiger, precies zoals een deel van de overheid en media ons wil doen laten geloven. Geen idee wat jij allemaal voor stouts uithaalt, maar ik verdien mijn geld zelf en draag ‘gewoon’ mijn steentje bij aan al die fantastische verworvenheden waar jij zoveel waarde aan schijnt te hechten. (Ik ben daar nog niet zo zeker van, maar dat is weer een andere discussie.)

Om onduidelijke redenen haal je de verkoop van mijn werk aan. Ik maak mij geen financiële zorgen, dank voor je bezorgdheid. (Ik denk eerlijk gezegd dat de gemiddelde miljonair meer financiële zorgen heeft dan ik, maar dat terzijde.) Mijn betoog handelde helemaal niet over de verkoop van kunst. Waar het mij vooral om gaat is dat de geldstromen, voornamelijk binnen de gemeentes, op een nogal scheve manier worden ingezet. Er wordt met miljoenen over de balk gesmeten (mag je niet zeggen!) maar voor kunst, en met name kunstenmakers, is er nauwelijks meer dan wat materiaalkosten. Anders, ik zou er pagina’s aan kunnen weiden wat mij frappeert aan de bevreemdende gang van zaken binnen de kunstwereld. Slechts 1 voorbeeld is die overdadigheid in de drank en de hapjes die overal schering en inslag is, waar onderwijl wordt verkondigd dat er geen geld is voor diegene die een project artistiek begeleid. Geloof me, ik ben niet rancuneus omdat ik graag een deel van het gemeentegeld naar me toe zou willen trekken. Maar ik vind wel dat je met budgetten van dien aard – als je ze dan toch uitgeeft – ook de kunstenmaker daarvoor geldelijk tegemoet moet treden. Stop er anders gewoon mee. Ik veroordeel geen enkel individu. Ieder mens had zijn redenen om daar te zijn of eender welke functie dan ook te bekleden. Maar of we (de kunstwereld) daar ook zo goed mee gediend zijn is een andere vraag.

Daarbij stel jij dat ‘ze’ mijn publiek zijn en dat we het daar van moeten hebben. Wat een gelul! Mijn publiek bestaat uit kunstliefhebbers, mensen die buiten de gevestigde orde staan. En wat je bedoeld met;”dat deze mensen ook nodig zijn om een en ander in stand te houden”  mag je me ook uitleggen.

Jouw antwoord baart mij enige zorgen, al kan het zijn dat jouw blik lichtelijk vertroebeld is door een kunstprijs die je, overigens geheel terecht wat mij betreft, onlangs heb mogen ontvangen. Dan zijn we gauw geneigd de zaken wat zonniger voor te stellen. We vinden kunst allemaal o zo belangrijk, jammer dat je daarvoor die kunstenaars weleens nodig hebt. Gelukkig doet de kunstenaar niet zo moeilijk want hij laat zich als vanzelf naar de slachtbank voeren voor een fooi en heeft daar nog begrip voor ook! Want dat is misschien nog wel het meest beangstigend: steeds meer collega’s delen de mening dat wij toch wel van geluk mogen spreken dat we zomaar eventjes hier en daar wat kunst mogen ophangen. En als je e.e.a. ter discussie stelt, wat bovendien feitelijk te toetsen valt, ben je een zeikerd. Een duivels meesterstuk. Duivels, omdat ik van mening ben dat we langzaam aan verleid worden om eenvormigheid na te streven. De toekomst zal hopelijk een ander scenario laten zien, en ik probeer daar in ieder geval aan mee te doen.

Ook liefs van Konijn  [John Konijn]

Lees meer >> | 1685 keer bekeken

Pierre Soulages. Franse abstracte schilder met werk in Musée Fabre in Montpellier. Fotoverslag van Monica Maat. juni 2016

Geplaatst: 4 juli 2016 

Werk van Pierre Soulages.  Montpellier juni 2016

Foto Monica Maat. Musée Fabre

Al langer stond Pierre Soulages op mijn lijstje van kunstenaars die ik in Zuid-Frankrijk met eigen ogen wilde bekijken. Dit jaar kwam het er van. In Musée Fabre in Montpellier hangt een vaste collectie werk van hem. Via onderstaande foto’s die ik in het museum heb gemaakt wil ik een indruk geven van zijn werk. Maar eerst heel kort iets over de schilder zelf.

Pierre Soulages [1919] is een Franse abstracte schilder en beeldhouwer, die in  1938 naar Parijs ging en daar werd  beïnvloed  door Paul Cézanne en Pablo Picasso.   In 1946, na zijn militaire dienst in de oorlog,  vestigde hij zich definitief in  Parijs  en verwierf  hij internationale bekendheid  met  zijn abstracte werk, dat zich vooral kenmerkt door gebruik van grote zwarte vlakken, waarbij de vormen  tot een minimum zijn gereduceerd. Vaak vormen enkele zwarte balken de hoofdlijnen van zijn schilderijen. Belangrijk is het licht dat op het werk valt. Soulages  beschouwt dat als een onderdeel van zijn werk. Door fijne en grovere groeven te maken in de zwarte oppervlakken reflecteert het licht in het werk en verandert het steeds. Het is moeilijk om dat op foto’s vast te leggen. Toch heb ik met mijn eenvoudige toestelletje een poging  gedaan en ook detailfoto’s gemaakt om iets van het licht en de groeven te kunnen weergeven. Daarvoor ben ik apart nog een keer een morgen naar het museum geweest.

U begrijpt, het blijft behelpen met zo’n  toestelletje, maar behalve van het werk van Soulages heb ik ook genoten van het maken van de foto’s die ik ’s morgens nog in alle rust kon nemen, onder toeziend oog  van drie vriendelijke suppoosten, die mij na verloop van tijd vertrouwden, en mij mijn gang lieten gaan, toen ze door hadden dat ik heus niet met mijn rugzakje al achteruitlopend tegen een schilderij zou stoten.

Het museum zelf  is statig op een prettige manier, waar oud en modern goed zijn gecombineerd.  Achter de gevel huist een verrassend moderne architectuur,  waar in de verschillende ruimten mooie kleuren, grijs en  donkerrood, warm op elkaar zijn afgestemd. De zalen met werk van Soulages zijn wit. Het museum heeft naast moderne kunst ook een brede collectie schilderijen over een periode van 500 jaar, waaronder o.a. werk van  Rubens, Jan Steen, Paulus Potter, Monet, Manet, Delacroix en Matisse.

Monica Maat.  [Montpellier, juni 2016]

ONDER: FOTO'S   MONICA MAAT

Lees meer >> | 2269 keer bekeken

Expositie Zwerfvuil Vastgelegd in theater POSA Fotoreportage van inrichting en opening 23/24 april 2016

Geplaatst 23 en 24 en 25 april en 12 mei 2016 

Expositie Zwerfvuil Vastgelegd in theater Posa

Interview Radio Omroep Flevoland

Op 11 mei j.l. gaf Rien Nijboer een interview af aan Rob Brouwer van Radio Omroep Flevoland over de expositie 'ZWERFVUIL VASTGELEGD' van KUP 11. Onderstaand treft u de link naar het interview.   

http://www.omroepflevoland.nl/luisteren/Rob-in-de-middag?id=135115#.VzNZp8aD0pU.facebook

Interview Ra

Lees meer >> | 1692 keer bekeken

Column van AGNES FRIJLINK Hemel op aarde. maart 2016

Geplaatst 26 maart 2016 

 

 

COLUMN: HEMEL OP AARDE   

Van beeldend kunstenares en schrijfster: AGNES FRIJLINK

Voor KUNSTSITE klik op:  Agnes Frijlink - Columns 

 

Hemel op Aarde

Ik ben er nooit geweest. Ik heb er nooit naar 'gegoogeld' en tot aan deze week had ik geen idee hoe het er uit zag. Een beetje vreemd misschien voor iemand met zoveel interessse in het universum. Misschien ben ik wel teveel verwend door mijn bezoeken aan observatoria en aan het Kennedy Space Centre te Cape Canaveral in Florida. Maar natuurlijk wist ik wel dat het bestond; het planetarium te Franeker.

Het planetarium in Franeker is het oudste werkende planetarium ter wereld. Het werd in de 18e eeuw gebouwd door Eise Eisinga (1744 - 1828) . Eisinga was een autodidact. Hij was hoogbegaafd, maar mocht niet naar het gymnasium omdat hij moest werken. Hij onderwees zichzelf in wiskunde, natuurkunde en sterrenkunde. Een boeiende man dus. Minstens zo interessant als de man achter het planetarium is de reden van het maken ervan.
 

Eise Eisinga - door Willem Bartel van de Kooi.jpg 

Friesland leefde in vrees. Het einde van de wereld stond aangekruist op de kalender. Dominee Eelco Alta uit Bozum had een boekje uitgegeven toen zich een conjunctie van de maan en de planeten Mercurius, Venus, Mars en Jupiter zou voordoen op 8 mei 1774. Hij voorspelde hierin dat deze hemellichamen op elkaar zouden botsen. Als gevolg hiervan zou de aarde uit haar baan worden geslingerd en in de zon verbranden. Eise Eisinga geloofde er niks van. Ja, wel wist hij van de conjunctie van de planeten, maar hij geloofde niet in de gevolgen die de dominee er aan vastplakte. Om aan te tonen dat zo'n conjunctie niets is om voor te vrezen en dat zoiets vaker voorkwam, bouwde Eisinga zijn planetarium.
Het werd 8 mei 1774, de wereld verging niet en het planetarium was nog niet helemaal klaar. Nevermind, geeft niks, Eisinga maakte het toch af. In 1781 verklaarde hij zijn werk gereed.
 

 

planetarium.jpg 

Hij bouwde zijn levenswerk, met talloze raders en radertjes, in zijn eigen huiskamer. Toen het was voltooid was het zo mooi en zo perfect dat zelfs koning Willem II er speciaal voor naar Friesland kwam. Eisinga publiceerde in 1784 een 'Nauwkeurige Beschrijving en Afteekeningen van de uitwendige vertooning en de inwendige zamenstelling van het gansche Planetarium'. Geen overbodige luxe, want zelfs voor een kenner is dit systeem niet eenvoudig te begrijpen.
Het mechaniek werkt nog altijd zo nauwkeurig, dat tot op de dag van vandaag het planetarium de actuele stand van de planeten toont. De planeten van het planetarium bewegen namelijk in dezelfde tijd rond de zon als de echte planeten: Mercurius doet 88 dagen over een omloop, de aarde een jaar en Saturnus meer dan 29 jaar. Ik vind dat we Eise Eisinga gerust in een adem kunnen noemen met andere grote geesten uit de geschiedenis: Johan Sebastiaan Bach, Rembrandt van Rijn, Immanuel Kant, Eise Eisinga.

Franeker Polygoon Journaal 1 maart 1944 Eise Eisinga Planetarium:
https://www.youtube.com/watch?v=llGUb3MIhvo

Behalve dat het planetarium wiskundig en astronomisch een meesterwerk is, is het ook een waar kunstwerk. De afwerking, het geheel, alles is perfect. De letters, de illustraties, de berekeningen van banen zijn schitterend weergegeven; geschilderd op panelen met een bijna enge precisie en met veel gevoel voor schoonheid. De hoeveelheid kennis, vakmanschap en passie waarmee Eisinga dit heeft gebouwd, is ongekend. Hij bouwde Hemel op Aarde. Wat dat betreft rotzooi ik zelf maar een beetje aan met wat verf of inkt.

Tjah, dat is dan weer het nadeel van naar de grote meesters kijken; je wordt er zo nederig van.

Agnes Frijlink

Lees meer >> | 1303 keer bekeken

Galerie Bos Fine Art Atelierbezoek april 2016

21 april 2016 

20 april 2016. Galerie BOS FINE ART heeft een atelierbezoek gebracht 

 Galerie Bos Fine Art  van Marianne Bos en Paul Essens is zich gaan toeleggen op geometrische en constructivistische kunst en heeft een atelierbezoek bij mij gebracht. De galerie is te vinden aan de Nachtegaalstraat in Utrecht en exposeert met bekende namen op het gebied van geometrische kunst.

Meer is te lezen op:Bos Fine Art www.bosfineart.com  Als u daar bij de rubriek kunstenaars op mijn naam klikt, kunt u mijn profiel lezen en geometrisch werk vinden. 

Bos Fine Art Utrecht: Nachtegaalstraat 3, 3511 AA Utrecht

Bos Fine Art  Lelystad: Buitenplaats 131, 8212 AE  Lelystad

Atelierbezoek van Galerie Bos Fine Art 

Voor meer informatie i.v.m. expositie vanaf 10 december 2016 kunt u klikken op:

Bericht op blog van december 2016  Galerie BOS FINE ART Expositie monica maat 10 december 2016_ 

Museum Nagele. Bijzondere Expositie Nulkunst van Henk van Beek en Ruben Stallinga 2 maart-29 mei 2016

Geplaatst 25 maart .2016

Bijzondere Expositie NULKUNST van Henk van Beek en Ruben Stallinga, twee kunstenaars uit Flevoland [Foto's monica maat]

6 maart 2016: opening expositie '1 + 1 = 0'  in Museum Nagele in de Noordoostpolder.

Boven: Werk van Henk van Beek

Onlangs heb ik  de expositie in Museum Nagele van Henk van Beek en Ruben Stallinga bezocht, een grote verrassing! Bijzonder werk van Henk van Beek met als uitgangspunt de nulkunst uit de jaren '60 van de vorige eeuw. Ontstaan in 1961, voortgekomen uit de Informele groep, waarvan o.a. het werk van Jan Schoonhoven belangrijk was. Nulkunst  drukt niet de gevoelens van de kunstenaar uit, maar is een koele benadering van de werkelijkheid, zonder oordeel, zo valt te lezen in de toelichting. Persoonlijk vind ik dat niet helemaal zo. Om dergelijk werk te maken is m.i. ook intuïtie nodig en moet er gewikt en gewogen worden hoe je harmonie en het "gevoel" van estethiek bewerktstelligd en kunt overbrengen,en hoe je speels kunt omgaan met het ritme in het werk. Henk van Beek brengt die speelsheid erin door plotseling op een ander ritme over te gaan in zijn werk, dat maakt het verrassend. Ook worden door het licht op het driedimensionale werk, schaduwen in een strak ritme zichtbaar en daar waar wordt overgegaan in een ander ritme in het werk lijkt een vlak extra verlicht. Als materiaal gebruikt Henk van Beek isolatiemateriaal.

Henk van Beek heeft Ruben Stallinga ontdekt las ik in een krantenartikel dat bij de expositie ter inzage lag. Ruben Stallinga is een 17 jarige autistische jongen die niet praat. Waar een andere kunstenaar begint vanuit het niets, draait Ruben Stallinga deze logica om. Hij  begint met het afbreken van allerlei soorten rastermateriaal en komt zo tot wonderbaarlijk originele vormgevingen. Inderdaad een bijzondere ontdekking!

En ondertussen komt er een gezelschap uit Haarlem en een gezelschap uit Rotterdam met Amerikanen en Chinezen het museum binnen i.v.m. de vaste expositie over de architectuur in Nagele. Nagele is n.l. in de vijftiger jaren gebouwd door architectengroep De Acht, met architecten als Gerrit Rietveld en Aldo van Eyck.Het kan verkeren!  

Monica Maat

Onderstaand een fotoreportage van mijn hand:    

Boven en onder: werk van Henk van Beek in Museum Nagele,Noordoostpolder

Boven en onder: werk van Ruben Stallinga in Museum Nagele,Noordoostpolder

EXPOSITIE

Lees meer >> | 2737 keer bekeken